~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ *.......μαρξιστικά κείμενα, σκέψεις, ιδέες,* kepeme@gmail.com ...*~~~~~~~~~~~~
Διαδικτυακό Αρχείο Μαρξιστών

"Η χώρα δεν έχει ανάγκη από μια συμφωνία γενικά. Έχει ανάγκη από μια έξοδο από τα αδιέξοδα των μνημονίων, από μια σύνθετη πολιτική διεξόδου και αναγέννησης σε όλους τους τομείς, παραγωγικής και πνευματικής – κοινωνικής, εθνικής ανασυγκρότησης, που δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τους όρκους πίστης στις συνθήκες της Ε.Ε., χωρίς έναν σταθερό προσανατολισμό για μια νέα θέση της χώρας στον γεωπολιτικό άξονα. [Ο Δρόμος της Αριστεράς]

Νίκος Μπελογιάννης

..."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό.Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη..................................... Νίκος Μπελογιάννης
~~~~~~~~~~~~~~


* 13 Αυγούστου 2015 * 222 Θλιβερά ανθρωπάκια ψήφισαν μέσα σε μια νύχτα το 3ο κατάπτυστο Μνημόνιο που είναι και ο θάνατος των Ελλήνων, τώρα ζητούν την ψήφο μας τους λέμε ΟΧΙ μέχρι το τέλος -

.

Ιδέες, Σκέψεις...

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΣΠΟΤ ΤΟΥ ΚΚΕ





ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΝΗΜΗ ΧΡΥΣΟΨΑΡΟΥ!
ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΨΗΦΙΣΑΝ
ΑΥΤΑ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ!
ΟΧΙ ΞΑΝΑ ΣΤΑ ΙΔΙΑ!
ΤΟΥΣ ΔΟΚΙΜΑΣΕΣ
ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2015

Κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ για τις βουλευτικές εκλογές:http://goo.gl/1VKTJ4

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

ΣΑΡΩΤΙΚΕΣ ΟΙ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ 3ου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ στα λαϊκά στρώματα και στην οικονομία της χώρας


Συνεχίζεται για άλλα τρία χρόνια η μνημονιακή λεηλασία


Το 3ο Μνημόνιο που ψηφίστηκε στη Βουλή από τον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, τη ΝΔ , το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ είναι εξίσου αντικοινωνικό με τα δύο προηγούμενα , αφού ο βασικός πυρήνας του είναι η συνέχιση της μείωσης των μισθών και συντάξεων, της συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους, της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, της αύξησης της φορολογίας, άμεσης και κυρίως έμμεσης και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας,
Στο παρόν σημείωμα κάνουμε μία προσπάθεια να παρουσιάσουμε αναλυτικά αυτές τις επιπτώσεις :



ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ
Σε επίπεδο φορολόγησης οι συνέπειες υπογραφής του Μνημονίου 3 έχουν ως εξής :
1.ΕΝΦΙΑ
Καμία αλλαγή δεν επέρχεται ως προς το καθεστώς καταβολής του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων. Η καταβολή του μονιμοποιείται. Πρόκειται δε να καταβληθεί σε 5 δόσεις, αρχής γενομένης τον Οκτώβριο και όχι σε 6-7, όπως έγινε την περασμένη χρονιά.
2.Ελεύθεροι επαγγελματίες
  • Αυξάνεται ο συντελεστής φορολόγησης από το 26% στο 29%.
  • Αυξάνεται η προκαταβολή φόρου για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες από το 55% που ίσχυε στο 75% για το 2015 και στο 100% από το 2016. Επιπλέον η εισφορά αλληλεγγύης ενσωματώνεται στις κλίμακες φορολογίας
  • Αυξάνεται από το 3% σε πάνω από 5% το επιτόκιο της ρύθμισης των 100 δόσεων. Επιπλέον, δίνεται η δυνατότητα στη φορολογική διοίκηση, να θεσπίσει εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για τη μείωση του αριθμού των δόσεων.
  • Μειώνεται από τα 1.500 στα 1.250 ευρώ το ακατάσχετο ποσό από τραπεζικό λογαριασμό και από τα 1.500 στα 1.000 ευρώ το ακατάσχετο από μισθούς (εργαζόμενοι με μπλοκάκια).

3.Αγρότες
  • Ο φόρος εισοδήματος προκαταβάλλεται σε ποσοστό 55% έναντι του προϊσχύοντος 27,5% (φορολογικό έτος 2014) και από 1/1/2017 σε 100% επειδή εξομοιώνονται φορολογικά από τους ελεύθερους επαγγελματίες.
  • Αυξάνεται ο Φ.Π.Α. σε όλα τα αγροτικά εφόδια (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, σπόρους κλπ) από 13% σε 23%.
  • Καταργείται ο «νόμος Βαλαβάνη» για το αφορολόγητο των αγροτικών επιδοτήσεων μέχρι το ποσό των 12.000 ευρώ. Οι αγροτικές επιδοτήσεις φορολογούνται συνεπώς από το πρώτο ευρώ.
  • Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης του αγροτικού πετρελαίου ανεβαίνει από 66 ευρώ το χιλιόλιτρο στα 200 ευρώ από 1/10/2015 και φτάνει στα 330 ευρώ από 1/10/2016. Καταργείται, κατ’ αυτόν τον τρόπο, η επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης πετρελαίου για όλους τους αγρότες.
  • Αυξάνεται ο συντελεστής φορολόγησης του αγροτικού εισοδήματος, από το ισχύον σήμερα 13% στο 20% από 1/1/2016 και στο 26% από 1/1/2017 από το πρώτο ευρώ.
4. Φ.Π.Α.
  • Φόρος προστιθέμενης αξίας 13% επιβάλλεται στο μοσχαρίσιο κρέας , ενώ 23% στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, παρότι πάγωσε προσωρινά μέχρι 16/10/2015, εξαιρουμένων μόνων των εκπαιδευτηρίων προσχολικής αγωγής.
  • Φόρος 23% επιβάλλεται και σε όλα τα παρασκευάσματα που έχουν ως βάση τα δημητριακά, το άμυλο, το αλεύρι και το γάλα, όπως επίσης και στον καφέ.
  • Οι μειωμένοι κατά 30% συντελεστές Φ.Π.Α. που ίσχυαν στα νησιά καταργούνται.
5.Κατασχέσεις/ Όριο ακατασχέτου
  • Μειώνεται το όριο του ακατάσχετου σε συντάξεις, μισθούς και ασφαλιστικά βοηθήματα από 1.500 ευρώ στα 1.000 (καθαρό ποσό αφού αφαιρεθούν οι εισφορές). 
  • Εφαρμόζονται διαδικασίες εξπρές για γρηγορότερες κατασχέσεις τραπεζικών υπολοίπων, σε όσους μικροεπαγγελματίες χρωστούν στο Δημόσιο.

6. Πληρωμή φόρου
Σε ό, τι αφορά την πληρωμή φόρου, η έκπτωση της τάξης του 2% φυσικών και νομικών προσώπων για εφάπαξ εξόφληση καταργείται.
7.Επιχειρήσεις
Ο λεγόμενος «προληπτικός» φόρος 26% για συναλλαγές με χώρες με προνομιακό καθεστώς, όπως η Κύπρος ή η Βουλγαρία με τον οποίο θα αντιμετωπιζόταν η φοροδιαφυγή στις τριγωνικές συναλλαγές , καταργείται.
8. Ρύθμιση 100 δόσεων
Σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση των 100 δόσεων το επιτόκιο αυξάνεται από 3% σε 5% (παρεμβατικό επιτόκιο Ε.Κ.Τ. συν 5 μονάδες) για όσους έχουν χρέος άνω των 5.000 ευρώ και σε όσους έχουν ακίνητη περιουσία αντικειμενικής αξίας άνω των 150.000 ευρώ ή η ρυθμιζόμενη οφειλή τους δεν υπερβαίνει το 50% του εισοδήματός τους. Επιπλέον, χάνουν τη ρύθμιση όσοι δεν έχουν πληρώσει ή ρυθμίσει νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές μέσα σε τρεις μήνες από την προθεσμία πληρωμής, ο δε αριθμός δόσεων δύναται να μειωθεί αν ο οφειλέτης έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει λιγότερες δόσεις.
9. Εισφορά αλληλεγγύης
Η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης μονιμοποιείται ενσωματώνεται στις κλίμακες φορολογίας με συνέπεια τη μείωση του αφορολόγητου των 12.000 ευρώ.
10. Κληρονομιές- γονικές παροχές
Οι διατάξεις που αφορούν σε κληρονομιές και γονικές παροχές εξετάζονται εκ νέου.
11. Τεκμήρια διαβίωσης
Ριζική αναμόρφωση επέρχεται από το 2016 στα τεκμήρια διαβίωσης.
12. Οχήματα
Πρόστιμο 150 ευρώ επιβάλλεται για οχήματα που δεν έχουν περάσει ΚΤΕΟ για πάνω από 6 μήνες.
13. ΟΠΑΠ
Σε ό, τι αφορά τον ΟΠΑΠ η έκπτωση επισφαλών απαιτήσεων ως 1,5% επί των πωλήσεων των πρακτόρων καταργείται.
14. Ενοίκια
Σε ό, τι αφορά την ενοικίαση, οι συντελεστές φορολόγησης αυξάνονται στο 15% από 11% για εισοδήματα από ενοίκια κάτω των ευρώ 12.000 και στο 35% από 33% για μεγαλύτερα των 12.000 ευρώ.


ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ

Σε επίπεδο κοινωνικών παροχών:
1.Θέρμανση
Η σοβαρότερη εκ των κοινωνικών περικοπών είναι αυτή του επιδόματος θέρμανσης, η οποία ως στόχο έχει να μειωθούν στο ήμισυ οι δαπάνες στον προϋπολογισμό του 2016.
2.Δημόσιοι υπάλληλοι
Περικόπτονται οι μισθολογικές παροχές των δημοσίων υπαλλήλων. Καταργείται η ημερήσια αποζημίωση, ενώ τίθενται αυστηρότερες προϋποθέσεις για έξοδα διανυκτέρευσης. Από το 2016 εφαρμόζεται Ενιαίο Μισθολόγιο.
3. Περικοπές προνοιακών επιδομάτων 0,5% του ΑΕΠ και σταδιακή κατάργηση κράτους προνοίας
Το Μνημόνιο 3 προβλέπει μείωση των δαπανών για τα προνοιακά επιδόματα κατά 0,5% του ΑΕΠ ετησίως ,-το οποίο αντιστοιχεί σε μείωση 900.00 εκατ. Ευρώ-, από το 2016. Προβλέπει επίσης την «αναθεώρηση» του θεσμού των προνοιακών επιδομάτων και την επιβολή του ελάχιστου κατώτατου εγγυημένου εισοδήματος που στην ευάλωτη κατηγορία των ΑμεΑ θα εξασφαλίζει μόνον επιβίωση και όχι οικονομική στήριξη της αναπηρίας από την οποία πάσχουν.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ
Σε ό,τι αφορά τα εργασιακά :
Xτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας αποτελεί η επαναφορά της μετενέργειας της ισχύος τους, που πρόσφατα αυξήθηκε από τους 3 μήνες στους 6 (με το νόμο 4331/205) και η επαναφορά της στους 3 μήνες στους οποίους είχε μειωθεί με μνημονιακό νόμο.
Επίσης, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας παραπέμπεται στις καλένδες, ενώ παραμένει ανοικτό το θέμα της απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων και της αλλαγής του συνδικαλιστικού νόμου 1264/1982 με στόχο τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Σε ό,τι αφορά το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης υπό το νέο Μνημόνιο προβλέπεται:
  • Η μείωση των πόρων του κρατικού προϋπολογισμού που θα διατεθούν για τις κύριες συντάξεις κατά 0,25% το 2015 και 1% του ΑΕΠ το 2016, δηλαδή περίπου κατά 2 δις ευρώ το χρόνο, και μάλιστα σε μια περίοδο που αυξάνεται ο αριθμός των συνταξιούχων.
  • Η παροχή των κατώτατων ορίων σύνταξης και του Ε.Κ.Α.Σ. μόνο σε όσους νέους συνταξιούχους έχουν συμπληρώσει τα 67 έτη και περικοπή του μη ανταποδοτικού μέρους σε όλους τους νέους συνταξιούχους ηλικίας κάτω των 67, δηλαδή μειώσεις έως και 40% σε ένα πολύ μεγάλο μέρος των πρόωρα συνταξιοδοτημένων με τις προϋποθέσεις των ελάχιστων ορίων (4.500 ένσημα), δηλαδή στις κατώτατες συντάξεις.
  • Η λήψη μέτρων για αύξηση της εισφοράς των συνταξιούχων για τον κλάδο υγείας από 4% σε 6% και επέκταση της παρακράτησής της και από τις επικουρικές συντάξεις, που έως σήμερα δεν έχουμε αντίστοιχη εισφορά, με επιβάρυνση για τους συνταξιούχους 854 εκατ. ευρώ το χρόνο.(παρ. 31 άρθρου 1. Ν.4334/15).  
  • Η ενοποίηση όλων των επικουρικών ταμείων στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (Ε.Τ.Ε.Α.) και εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, δηλαδή  άμεση περικοπή πολλών επικουρικών συντάξεων και εφάπαξ των ταμείων που χρειάζονται κρατική ενίσχυση από 1-1-2015. (παρ. 28 άρθρου 1. Ν.4334/15). Με βάση την υπό εξέλιξη αναλογιστική μελέτη, στις προβολές 2015 - 2016 οι συνολικοί πόροι των ταμείων επικουρικής ασφάλισης εκτιμώνται σε 2,8 δις Ευρώ και οι ανάγκες για πλήρεις παροχές σε 4,2 δις Ευρώ.  Δηλαδή, προκύπτει έλλειμμα 1,4 δις, το οποίο δεν μπορεί να καλυφθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, οδηγώντας σε μείωση των παροχών ή/και η αύξηση των εισφορών κάτι που οδηγεί σε δραματική περικοπή των επικουρικών συντάξεων. 
  • Το πάγωμα της κατώτερης σύνταξης στην σημερινή ονομαστική της αξία ως το 2021 (πάγωμα 509.000 συντάξεων του Ι.Κ.Α.). Οι συνταξιούχοι αυτοί ήδη έχουν χάσει το 23,5% της αγοραστικής τους δύναμης την τελευταία περίοδο (-9,2% από τον πληθωρισμό και -14,3% από τις μειώσεις των συντάξεων).
  • Η αλλαγή όλων των συντάξεων του Ο.Γ.Α. για το μέρος που δεν έχουν αναλογικό τρόπο υπολογισμού αντίστοιχο με τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή μείωση και των συντάξεων του Ο.Γ.Α. για όλους όσοι δεν έχουν καταβάλει εισφορές και για όσους λαμβάνουν την κατώτερη σύνταξη, αλλά και επανυπολογισμό όλων των συντάξεων (690.301 άτομα).
  • Η σταδιακή μείωση των δικαιούχων του Ε.Κ.Α.Σ. έως την κατάργηση του ως το τέλος του 2019, μέτρο που αφορά 300.000 συνταξιούχους, που θα βρεθούν να διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Άμεσα, προωθείται η κατάργηση του Ε.Κ.Α.Σ. για το 20% των δικαιούχων με τα αναλογικά πιο υψηλά εισοδήματα (60.000 άτομα).
  • Η εφαρμογή του Νόμου 3863/10 και των έμμεσων ή άμεσων περικοπών που επιφέρει η εφαρμογή του νέου τρόπου υπολογισμού των κύριων συντάξεων (εγγυημένη από το κράτος βασική σύνταξη 360 ευρώ μηνιαία και ανταποδοτική σύνταξη). Η εφαρμογή του Νόμου 3863/10 θα έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στο επίπεδο των συντάξεων. Για την επόμενη δεκαετία οι επιπτώσεις θα αγγίζουν τα 20 έως 100 ευρώ στις μηνιαίες μέσες κύριες συντάξεις. Το βασικό ζήτημα για την εφαρμογή του Νόμου 3863/10 είναι τα χαμηλά ποσοστά αναπλήρωσης που προβλέπει και η εξατομίκευση της κοινωνικής ασφάλισης με τον περιορισμό της κοινωνικής αλληλεγγύης που συνεπάγεται.
  • Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ώστε από το 2022 και μετά η ηλικία που θα μπορεί κανείς να βγει στη σύνταξη να είναι τα 67 έτη για πλήρη είτε τα 62 έτη με 40 χρόνια ασφάλισης για μειωμένη, με ποινή πρόωρης συνταξιοδότησης που αυξάνεται από -6% ανά επιπλέον έτος επιμήκυνσης σε -16% για το διάστημα της επέκτασης του ορίου ηλικίας σε σχέση με τα σημερινά όρια. Καταργούνται όλα τα κατοχυρωμένα δικαιώματα στον ιδιωτικό τομέα μετά την 19/8/2015, καθώς και μεγάλος αριθμός θεμελιωμένων δικαιωμάτων στο δημόσιο τομέα. Οι πρόωρες συντάξεις είναι για πάρα πολλούς συνταξιούχους λύση ανάγκης και όχι επιλογή, για να αντιμετωπίσουν τον φόβο της υψηλής ανεργίας που πλήττει και τους άνω των 55 ετών εργαζόμενους, οι οποίοι ως άνεργοι στην πλειοψηφία τους είναι μακροχρόνια άνεργοι, και η ανεργία ουσιαστικά τους οδηγεί σε βίαιη έξοδο από την αγορά εργασίας.
  • Η σταδιακή κατάργηση όλων των εξαιρέσεων χρηματοδότησης ταμείων από τον κρατικό προϋπολογισμό και εναρμόνιση των ασφαλιστικών εισφορών αλλά και των παροχών με τη δομή και τις προϋποθέσεις του Ι.Κ.Α. για όλα τα ταμεία από 1 Ιουλίου 2015. Από τα μέτρα αυτά θα έχουμε αυξήσεις των εισφορών σε ΟΓΑ, ΝΑΤ και ΟΑΕΕ, αφού θα επέλθει δραματική περικοπή της κρατικής επιχορήγησης στον ΟΓΑ (σήμερα αγγίζει το 85% των εσόδων του), στο ΝΑΤ (σχεδόν 90% των εσόδων του) και στον ΟΑΕΕ.
  • Η κατάργηση όλων των φόρων υπέρ τρίτων (π.χ. αγγελιόσημο), που λαμβάνουν κάποια ταμεία, μέχρι 31 Οκτωβρίου 2015, και αντίστοιχες αυξήσεις των εισφορών ή μειώσεις των παροχών. Αυτό το μέτρο θα έχει άμεση επίπτωση σε μια σειρά από ταμεία που εισπράττουν έσοδα μέσω φόρων υπέρ τρίτων.
  • Η εύρεση ισοδύναμων που θα καλύψουν το κόστος της απόφασης του Συμβουλίου Επικρατείας περί αντισυνταγματικότητας των περικοπών που επέβαλλαν διάφοροι νόμοι την περίοδο 2010-2012. Οι αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας κρίνουν ως αντισυνταγματικές, κι επομένως καταργούν άμεσα, σειρά περικοπών που επιβλήθηκαν σε κύριες και επικουρικές συντάξεις με διατάξεις που θεσπίστηκαν μετά την 1-1-2012 με τους νόμους 4051/2012 και 4093/2012. Επιπρόσθετα αντισυνταγματική κρίνεται και η πλήρης κατάργηση των δώρων και επιδομάτων (Δώρο Χριστουγέννων 400 €, Δώρο Πάσχα 200 € και Επίδομα αδείας 200 €), που ελάμβαναν οι συνταξιούχοι άνω των 60 ετών αλλά και οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ και είχαν καταργηθεί με διάταξη του ν. 4093/2012. Σύμφωνα με εκτιμήσεις το κόστος για τα ασφαλιστικά ταμεία μπορεί να αγγίξει τα 2,6 έως 3 δις ευρώ, δηλαδή περίπου 1,5 % του ΑΕΠ.
  • Η σταδιακή ολοκλήρωση της ενοποίησης των ταμείων με ενοποίηση των νομικών πλαισίων και των προϋποθέσεων παροχών σε πρώτη φάση, ώστε να είναι εφικτή η λειτουργία ενός μόνο ταμείου στο τέλος του 2016. Τα μέτρα αυτά θα επιφέρουν μείωση του διοικητικού κόστους, θα προκαλέσουν όμως πολλά λειτουργικά προβλήματα και ισοπέδωση παροχών προς τα κάτω.
  • Οι αρνητικές αλλαγές στο νόμο 4321/2014 για τη ρύθμιση οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία με αύξηση επιτοκίου από 3% σε 5% και με μείωση του αριθμού των δόσεων με βάση εισοδηματικά κριτήρια 5% σε βάρος των 300.000 οφειλετών που ρύθμισαν σε αυτά οφειλές 5,66 δις ευρώ είναι πλήγμα στα οικονομικά της κοινωνικής ασφάλισης και στη δυνατότητα οικονομικής επανεκκίνησης αυτών των επιχειρήσεων ή αυτοαπασχολουμένων.
  • Η κατάργηση αντιμνημονιακών συνταξιοδοτικών διατάξεων του ν.4325/2015 και 4331/2015 (επαναφορά σύνταξης σε υπερήλικες ανασφάλιστους και ομογενείς, Άρθρο 30 του ν.4331/2015 συμψηφισμός σύνταξης με οφειλές στον ΟΑΕΕ και στο ΕΤΑΑ, Άρθρα 37&38 του ν.4331/2015).
  • Η είσπραξη ασφαλιστικών εισφορών από την εφορία, η οποία όμως λειτουργεί απρόσωπα χωρίς τα κοινωνικά και εισοδηματικά κριτήρια που έθεταν σε περίπτωση οφειλών τα ασφαλιστικά ταμεία ή το ΚΕΑΟ.
  • Η μείωση εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων λόγω τροποποίησης του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας με αποδυνάμωση των ισχυόντων σήμερα προνομίων κατάταξης στον πίνακα πιστωτών.
  • Νέες θεσμικές παρεμβάσεις για το ασφαλιστικό και μάλιστα στην κατεύθυνση μεγαλύτερης σύνδεσης εισφορών –παροχών με στόχο την μετατροπή του συστήματος σε πλήρες κεφαλαιοποιητικό.
Η αλλαγή των εισφορών στους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες, που τις κατέβαλλαν βάσει ασφαλιστικών κλάσεων και εισαγωγή εισφορών αναλογικών με το εισόδημα.Αυτό συνεπάγεται μια άμεση περαιτέρω αύξηση των εισφορών για μερικούς αγρότες αλλά και μια μείωση των εισφορών, με παράλληλη όμως μείωση των μελλοντικών εισφορών για τους μικρούς αγρότες.
  • Νέες μειώσεις και μάλιστα μεγαλύτερες θα υπάρξουν και στα μερίσματα που χορηγεί το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων εξαιτίας των μεγάλων ελλειμμάτων που παρουσιάζει, λόγω της κατάργησης της εισφοράς του 3% επί των δημοσίων συμβάσεων.
  • Οι ρυθμίσεις για τις οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία τίθενται υπό αμφισβήτηση, (λ.χ. όπως η καταβολή σύνταξης σε οφειλέτες ασφαλιστικών εισφορών κλπ), καθότι τα αρμόδια όργανα των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης έχουν πλέον τη δυνατότητα να μειώνουν τη διάρκεια της χορηγηθείσας ρύθμισης «εφόσον διαπιστωθεί ότι ο οφειλέτης μπορεί να αποπληρώσει οφειλές του σε λιγότερες δόσεις από τις αρχικά χορηγηθείσες ».
Τα παραπάνω μέτρα και δεσμεύσεις δίνουν ξεκάθαρα τη χαριστική βολή στα δικαιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων και διαλύουν την κοινωνική ασφάλιση προς όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.


ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Προωθείται άμεσα και με την ακόλουθη σειρά η πώληση των παρακάτω περιουσιακών στοιχείων :| Περιφερειακά Αεροδρόμια, ΕλληνικόΑστέρας Βουλιαγμένης, ακίνητο  Αφάντου στη ΡόδοΔΕΣΦΑ,ΟΛΠΟΛΘΤΡΑΙΝΟΣΕ και Rosco, Αερολιμένας Αθηνών, Ποσείδι Χαλκιδικής, Κέντρο ιππασίας Μαρκόπουλου, μαρίνες, Εγνατία ΟδόςΕΛΠΕΟΤΕΔΕΗΕΥΑΘΕΥΔΑΠΔΕΠΑ.
Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα πάντα με το Asset Development Plan, που αποτελεί παράρτημα του νέου Μνημονίου προβλέπεται :
  • Για το Ελληνικό όπου έχει "αναδειχθεί" αγοραστής η Lamda Development αναφέρεται μεταξύ άλλων η υποχρέωση έκδοσης άδειας καζίνο, εκκένωσης της έκτασης και πλήθος διοικητικών και άλλων πράξεων από τις αρμόδιες αρχές. Ως καταληκτική ημερομηνία για να έχουν ολοκληρωθεί τα πάντα αναφέρεται η συμβατική υποχρέωση της 14ης Νοεμβρίου του 2016.
  • Για τα περιφερειακά αεροδρόμια -όπου έχει επικρατήσει η Fraport- προβλέπεται η εξουσιοδότηση της κυβέρνησης να υπογράψει τη σύμβαση  το ΤΑΙΠΕΔ (κάτι το οποίο έγινε τη Δευτέρα αλλά όπως προκύπτει υπάρχει εμπλοκή με τους Γερμανούς να δηλώνουν πως η διαπραγμάτευση συνεχίζεται). Το χρονοδιάγραμμα πάντως στο Asset Development Plan προβλέπει παράδοσή τους τον Μάρτιο του 2016.
  • Για τους ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ και Rosco (που βρίσκονται ήδη σε διαγωνιστική διαδικασία) προβλέπεται η ολοκλήρωση των διαγωνισμών και η ψήφιση των συμβάσεων από την Βουλή τον Φεβρουάριο του 2016 για τον Πειραιά και τον Ιούνιο για τη Θεσσαλονίκη και δεσμευτικές προσφορές τον Δεκέμβριο για τα σιδηροδρομικά assets. Για τον Αστέρα αναμένεται ολοκλήρωση του τρέχοντος διαγωνισμού με νέο ΕΣΧΑΔΑ έως τα μέσα του 2016 και για την Αφάντου έως τα τέλη του 2015 (με αναθεωρημένοΕΣΧΑΔΑ).
  • Για τον ΔΕΣΦΑ αναμένεται η διαβούλευση με την Κομισιόν και την Socar για την διευθέτηση της υπόθεσης.
  • Για το ποσοστό του 30% στον αερολιμένα Αθηνών προκήρυξη διαγωνισμού έως τον Δεκέμβριο φέτος και εκδήλωση ενδιαφέροντος έως τον Φεβρουάριο με παράταση της σύμβασης παραχώρησης .
  • Το Ποσείδι προβλέπεται να κλείσει μέχρι το Δεκέμβριο με έγκριση μέχρι τότε του ΕΣΧΑΔΑ (Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων).
  • Ο ιππόδρομος στο Μαρκόπουλο προβλέπεται να έχει κλείσει μέχρι τον Μάρτιο του 2016. Οι επόμενες ηλεκτρονικές δημοπρασίες ακινήτων θα πρέπει να έχουν βγει μέχρι τα τέλη του Σεπτεμβρίου.
  • Για τις Μαρίνες ειδικά του Αλίμου αλλά και της Χίου και των άλλων υπό τον έλεγχο του ΤΑΙΠΕΔ προβλέπεται η πρόσληψη νέων συμβούλων έως τα τέλη του 2015 και η προκήρυξη νέων διαγωνισμών. Ειδικά για την Πύλο όπου τρέχει διαγωνισμός με δυο υποψηφίους θα ζητηθούν δεσμευτικές προσφορές έως τον Δεκέμβριο του 2015.
  • Για την Εγνατία οδό το ΤΑΙΠΕΔ θα προσλάβει νέους συμβούλους εντός Σεπτεμβρίου ενώ πρέπει να προχωρήσουν θέματα όπως υπουργική απόφαση για τα διόδια έως τον Νοέμβριο αλλά και άλλα όπως η αναδιάρθρωση της ομολογιακής χρηματοδότησης που έχει λάβει η εταιρεία στο παρελθόν.
  • Για τα ΕΛΠΕ προβλέπεται εντός Νοέμβριου 2015 διαβούλευση και απόφαση επί των εισηγήσεων των συμβούλων για την πώληση του 35% είτε σε στρατηγικό επενδυτή είτε με διαδικασία επιταχυνόμενου βιβλίου προσφορών.
  • Για τον ΟΤΕ προβλέπεται η μεταφορά μετοχών που ελέγχει το δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ (συνολικά το δημόσιο ελέγχει άμεσα και έμμεσα άλλο 10%) μετά από συμφωνία με την Deutsche Telekom που ελέγχει το 40% στα πλαίσια της συμφωνίας μετόχων που έχει με το δημόσιο από το 2008.
  • Για τη ΔΕΗ αναφέρεται η πώληση του 17% εντός του 2016 και αποφάσεις για την ευρύτερη στρατηγική έως τα τέλη του 2016.
  • Προβλέπεται επίσης πώληση του 23% της ΕΥΑΘ και του 11% της ΕΥΔΑΠ σε χρόνο που δεν προσδιορίζεται όμως.
  • Ακόμα προβλέπεται νέα διαδικασία ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ με επανεξέταση των εναλλακτικών επιλογών, επίσης χωρίς συγκεκριμένη χρονική προθεσμία, και αναδιάρθρωση των ΕΛΤΑ μετά από την εξέταση του στρατηγικού πλάνου που θα παρουσιάσει ο σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ.
  • Στο Μνημόνιο 3 προβλέπεται μεν η ίδρυση του λεγόμενου "νέου Ταμείου των 50 δις" πλην όμως προβλέπεται και η υλοποίηση του συνόλου του προγράμματος ιδιωτικοποίησης του χαρτοφυλακίου του ΤΑΙΠΕΔ όπως αυτό αποφασίστηκε και περιγράφεται στο Asset Development Plan.

ΑΝΟΙΓΜΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ-ΑΓΟΡΩΝ

1.Γάλα
Απελευθερώνεται η διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος σε διάρκεια 11 ημερών.
2.Αρτοποιοί
Ανοίγει το επάγγελμα- Αρτοποιεία εφεξής και τα bake off. Τα τελευταία δύνανται εφεξής να κάνουν χρήση της ονομασίας «αρτοποιείο». Ψωμί θα πωλείται επίσης σε καταστήματα τροφίμων και ποτών, ιχθυοπωλεία, κρεοπωλεία, πτηνοπωλεία, παντοπωλεία με την προυπόθεση ότι τηρούνται αυστηρώς οι υγειονομικοί και οικοδομικοί κανόνες προκειμένου να μην κινδυνεύει η υγεία των καταναλωτών.
3.Εκπτώσεις
Πλήρης απελευθέρωση κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου.
4.Φαρμακεία
Μείωση 32,5% σε όλα τα γενόσημα.
5.Φορτηγά ΙΧ
Προβλέπεται εφεξής η έκδοση νέων αδειών χωρίς περιορισμό. Ειδικότερα, καταργείται η απόδειξη πραγματοποίησης ακαθάριστων εσόδων ως προϋπόθεση για τη χορήγηση των αδειών κυκλοφορίας στον κλάδο των φορτηγών ιδιωτικής χρήσης.
6.Τουριστικά καταλύματα
Πλήρης απελευθέρωση
7. Συμβολαιογράφοι
Μειώνονται οι αμοιβές των συμβολαιογράφων: Για ποσό αντικειμένου συναλλαγής έως 120.000 ευρώ η αμοιβή διαμορφώνεται από 1% σε 0,8%.
8.Αλκοολούχα ποτά
Αίρεται η απαγόρευση συστέγασης και συλλειτουργίας ποτοποιείου-αποσταγματοποιείου- οινοποιείου.
9. Κατάργηση της κυριακάτικης αργίας για τα εμπορικά καταστήματα.
Με βάση όλα τα προαναφερθέντα μέτρα, το 3ο Μνημόνιο συνεχίζει και ολοκληρώνει τη λεηλασία του λαού και της χώρας που ξεκίνησε με τα δύο προηγούμενα.
Η ενίσχυση της Λαϊκής Ενότητας στις προσεχείς εκλογές αποτελεί εγγύηση για την ανάπτυξη των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων , για την κατάργηση και του 3ου Μνημονίου και των 2 προηγούμενων και την αντικατάστασή τους από ένα αναπτυξιακό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας που θα αποκαθιστά πρώτα από όλα τα εργασία, κοινωνικά, δημοκρατικά δικαιώματα που κυριολεκτικά κατεδαφίστηκαν από τις μνημονιακές κυβερνήσεις.
______________
http://laiki-enotita.gr/rss/item/165-sarotikes-oi-arnitikes-epiptoseis-tou-3ou-mnimoniou-sta-laika-stromata-kai-stin-oikonomia-tis-xoras

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Galbraith (οικονομολόγος): Ανήθικο πείραμα με την Ελλάδα – Δεν τη διασώζουν, τη λεηλατούν

     ΠΟΛΙΤΙΚΗ    


Αυτό που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα είναι μια λεηλασία των περιουσιακών στοιχείων της, κάτι που δεν έχει σχέση με την ανάκαμψη της οικονομία της, τονίζει ο αμερικανός οικονομολόγος
Ως λεηλασία της Ελλάδας και όχι διάσωσή της χαρακτηρίζει το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών ο γνωστός αμερικανός οικονομολόγος και μέχρι πρότινος σύμβουλος του πρώην υπ. Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, James Galbraith.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ισπανική εφημερίδα «El Diario» και τον δημοσιογράφο Luis Martin, ο James Galbraith σημειώνει χαρακτηριστικά στην Ελλάδα δεν λαμβάνει χώρα μια «διάσωση».
«Δεν υπάρχει σχέδιο διάσωσης, όπως δεν υπάρχουν μεταρρυθμίσεις», αναφέρει και προσθέτει ότι «αυτό που συμβαίνει είναι μια λεηλασία των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους, των ελληνικών επιχειρήσεων και των ελληνικών νοικοκυριών».
Αυτό, επισημαίνει ο Galbraith, «δεν έχει καμία σχέση με την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας ή με την ευημερία του ελληνικού λαού, αλλά αντιθέτως οι πολιτικές που εφαρμόζονται είναι τελείως αδιάφορες γι' αυτά τα ζητήματα».



Μάλιστα, αναφερόμενος στις ιδιωτικοποιήσεις επισημαίνει ότι είναι σαφές ότι οι πιστωτές δεν ενδιαφέρονται να γνωρίζουν αν το ελληνικό κράτος θα λάβει χρήματα από τις ιδιωτικοποιήσεις, ούτε πόσα θα είναι αυτά.
«Εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι οι μετοχές να περάσουν στα χέρια γερμανικών κατασκευαστικών εταιρειών, διεθνών αλυσίδων ξενοδοχείων, διεθνών φαρμακευτικών εταιρειών (…) Αυτή είναι αναμφίβολα η ατζέντα τους», υπογραμμίζει.
Τα έσοδα για το ελληνικό κράτος τούς είναι αδιάφορα, τονίζει και προσθέτει ότι αν προσέξουμε τους στόχους των εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις που προέβλεπαν τα προηγούμενα προγράμματα, οι στόχοι αυτοί δεν επιτεύχθηκαν ποτέ.
Αν προσθέσουμε σε αυτά τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν και που δεν κατάφεραν να φέρουν χρήματα, δεν δημιούργησαν ανάπτυξη, δεν μείωσαν την ανεργία, όπως και αν λάβουμε υπόψη μας ότι αυτό συνέβαινε εδώ και πέντε χρόνια και η αποτυχία δεν άλλαξε με κανέναν τρόπο το πώς σχεδιάζουν οι πιστωτές την πολιτική τους, είναι ξεκάθαρο ότι γι' αυτούς είναι αδιάφορο τι τελικά θα συμβεί στην Ελλάδα, τονίζει ο James Galbraith.
Ερωτηθείς αν η Ελλάδα θα καταλήξει να αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ, ο αμερικανός οικονομολόγος σημειώνει ότι «κάποιος θα φύγει από το ευρώ κάποια στιγμή, καθώς η επιλεγείσα πολιτική είναι καταφανώς ξεκάθαρη».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία με την ελπίδα ότι θα ήταν εφικτό να διαπραγματευτεί μια ρεαλιστική οικονομική συμφωνία μέσα στο ευρώ, αυτό είναι ξεκάθαρο», αναφέρει και συμπληρώνει ότι «αυτό που βλέπουμε είναι ότι έχουν κάνει ένα ανήθικο πείραμα με την Ελλάδα, ένα πείραμα που κατέδειξε ότι είχε τεράστιο ανθρώπινο κόστος και αυτοί που το έφεραν εις πέρας αρνούνται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους».
Όπως αναφέρει ο αμερικανός οικονομολόγος, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι οι θεσμοί ενεργούν υπό τη διεύθυνση ορισμένων κυβερνήσεων, υπέρ των δικών τους συμφερόντων και σε ορισμένες περιπτώσεις προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους πολιτικούς στόχους των ατόμων που ηγούνται αυτών των θεσμών.
Όσον αφορά το τελευταίο, αναφέρει ως παράδειγμα το δάνειο που έδωσε το 2010 το ΔΝΤ υπό τον Dominique Strauss Kahn στην Ελλάδα, ένα από τα μεγαλύτερα στην ιστορία του Ταμείου.
Ο λόγος που το έκανε, σημειώνει ο Galbraith, ήταν διότι ο τότε επικεφαλής του Ταμείου ήθελε να κερδίσει την εύνοια των γαλλικών τραπεζών, επειδή ήθελε να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας.
«Αυτός ήταν ένας προσωπικός πολιτικός στόχος που βασικά "ανέτρεπε" την αποστολή του ΔΝΤ», αναφέρει.
Ερωτηθείς σχετικά με τον Γιάνη Βαρουφάκη και το γεγονός ότι ανέλαβε σύμβουλός του, ο James Galbraith σημειώνει ότι από την αρχή δεν είχαμε ψευδαισθήσεις σχετικά με τις διαπραγματεύσεις και ότι αυτό που θέλαμε, ήταν να προσπαθήσουμε να επικρατήσει μια λογική συζήτηση, κάτι που απαιτεί την παρουσίαση επιχειρημάτων με τρόπο επίμονο, κάτι που ο Γιάνης έκανε με μεγάλη δεξιοτεχνία.
Σημειώνει δε, ότι δεν πιστεύει ότι ο Γ. Βαρουφάκης υπολόγισε λάθος, όμως «εκτιμώ ότι αυτό που έπρεπε να καταδειχθεί ήταν αυτό που πραγματικά ήθελαν η τρόικα και οι πιστωτές», κάτι που απαιτούσε χρόνο και καλή πίστη.
Δυστυχώς, συμπληρώνει, δεν υπήρχε καλή πίστη από την άλλη πλευρά.
Αν η Ελλάδα είχε ακολουθήσει τον δρόμο της αποχώρησης από το ευρώ στις 28 Ιανουαρίου, ο κόσμος θα είχε καταδικάσει το θράσος της ελληνικής κυβέρνησης και θα την είχε κατηγορήσει ότι δεν προσπάθησε να διαπραγματευτεί, σημειώνει, για να προσθέσει ότι «ξέραμε ότι αυτό δεν αποτελούσε επιλογή, ούτε αποτελούσε πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης. Ακόμη, όμως, και αν αποτελούσε επιλογή της κυβέρνησης, δεν θα ήταν βιώσιμη σε ένα ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο».

Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2015

Οι δορυφόροι του Τσιπρισμού

    ΠΟΛΙΤΙΚΗ   


tsiprismos
του Γιώργου Ρακκά
«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας οργανισμός. Το ενιαίο κόμμα έχει διασπαστεί στα τρία. Αυτοί που είναι στο Μαξίμου, η ομάδα του Λαφαζάνη και η ΚΟΕ». Αυτά δήλωσε ο Μανώλης Γλέζος, στις 18 Αυγούστου 2015 στο Mega.

Η πολεμική που έχουν αναπτύξει εκπρόσωποι αμφότερων των τάσεων, εναντίον του «Μαξίμου» και της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν να την επιβεβαιώνουν. Ωστόσο, αν κάτι έπρεπε να ξαναμάθουμε ως λαός αυτούς τους επτά μήνες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είναι –ακριβώς– να μην δίνουμε και μεγάλη σημασία στο τι λέει αυτή η αριστερά, αλλά στο τι πραγματικά κάνει.
Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ευρύτερο, ιστορικό θα λέγαμε: Αν έχεις ανατραφεί με μια κοσμοαντίληψη η οποία ορίζει ότι η «ιδεολογία είναι αντανάκλαση» –και έτσι έχει ανατραφεί η αριστερά τουλάχιστον από την μεταπολίτευση και μετά– τότε πολύ απλά τα λόγια χρησιμοποιούνται ως άδεια πουκάμισα. Είναι σαν την μουσική, στις «μουσικές καρέκλες». Όσο ακούγεται, στριφογυρίζεις γύρω τους, και σαν σταματήσει τρέχεις να δεις σε ποια καρέκλα θα κάτσεις.
Η ΚΟΕ και η Πλατφόρμα, είναι δύο διαφορετικές συσσωματώσεις. Μάλιστα η δεύτερη είναι πιο μαζική από την πρώτη. Η πρώτη, όμως, είχε παραδοσιακά πιο ολοκληρωμένες θέσεις δείχνοντας κατά καιρούς ότι συμπεριλαμβάνει στην ανάλυσή της τα εθνικά θέματα, τον γεωπολιτικό παράγοντα, ζητήματα ταυτότητας και πατριωτισμού.
Απέναντι στον Τσίπρα, όμως, υποστηρίζουν την ίδια αφήγηση: «Πρόδωσε», ισχυρίζονται, τον αντιμνημονιακό χαρακτήρα της διακυβέρνησής του, καθώς και την προτεραιότητα της αναδιανεμητικής πολιτικής του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» (αυτό το οποίο πλέον πολλοί από τους κατοίκους της συμπρωτεύουσας αποκαλούν εν είδει αστεϊσμού ως «μπουγάτσα με μνημόνιο»).
Στην πραγματικότητα, η θεωρία περί «προδοσίας» συγκαλύπτει την λογική αλληλουχία των γεγονότων που μας οδήγησαν στην υπογραφή του τρίτου, χειρότερου μνημονίου, καθώς και στην εμβάθυνση της αποικιοποίησης της χώρας μας. Για να ίσχυε, θα προϋπέθετε να πήγαιναν όλα καλά, μέχρι την στιγμή της ‘κωλοτούμπας’ και ότι ο Τσίπρας αιφνιδίασε με μια ανεξήγητη στροφή 180ο μοιρών. Προφανώς, δεν συνέβη έτσι. Γιατί όμως επιμένουν;
Στην πραγματικότητα επιμένουν διότι η θεωρία της «προδοσίας» είναι εύκολη, και συγκαλύπτει την χρεοκοπία των δικών τους θέσεων. Αρχικώς, η δραχμή του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Οι οπαδοί της, έχουν κάνει ένα τρομακτικό σφάλμα ερμηνείας, ακόμα και της ίδιας της λέξης. «Νόμισμα» δεν σημαίνει «αυτό που νομίζουμε». Ο Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια τους απαντάει: «οἶον δ’ ὐπάλλαγμα τῆς χρείας τὸ νόμισμα γέγονα κατὰ συνθήκην, καὶ διὰ τοῦτο νόμῳ ἐστί». Το νόμισμα καθορίζεται κατά συνθήκη, από τον νόμο, και στις μέρες μας η ελληνική κοινωνία και πολιτεία δεν έχει την ισχύ να τον θεσπίσει άμεσα.
Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, η καταστροφή του Τρίτου Μνημονίου προέκυψε από μια διαπραγματευτική στρατηγική που ήταν προγραμματισμένη να προσποιείται έναντι των δανειστών ότι είναι διατεθειμένη μέχρι και να συγκρουστεί και να πάει σε εθνικό νόμισμα. Ο Σόιμπλε, βέβαια, αντί να τρομάξει είπε «καλώς τα τα παιδιά». Με τα λόγια του Γιάννη Δραγασάκη, τάχατες από τους σοβαρούς της κυβέρνησης: «Πιστεύαμε πως αν απειλούσαμε με έξοδο, οι Ευρωπαίοι θα τρόμαζαν. Αποδείχθηκε λάθος εκτίμηση. Πριν από 3 χρόνια μπορεί αυτό να ίσχυε, αλλά στο μεταξύ κι εκείνοι πήραν τα μέτρα τους. Προς έκπληξή μας ο κ. Σόιμπλε, πρότεινε αν θέλαμε να βγούμε από το ευρώ, να μας βοηθήσει κιόλας». Συνεπώς, νυξ! Η διαπραγματευτική αποτυχία της κυβέρνησης, ευθύνης Αλέξη Τσίπρα και δια χειρός Γιάννη Βαρουφάκη, απέτυχε ακριβώς γιατί η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα όντως αποτελεί «διακεκαυμένη ζώνη», όπως ξαφνικά θυμήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας μετά την κωλοτούμπα του. Η δε ήττα του 3ου μνημονίου, παρήχθη ακριβώς γιατί το όλον του ΣΥΡΙΖΑ (όπως παλιά λέγαμε όλον ΠΑΣΟΚ για να καταδείξουμε ότι Τσοχατζόπουλος και Σημίτης αποτελούν δύο διαφορετικές όψεις του ιδίου νομίσματος) επέλεξε να δώσει την σύγκρουση με τους δανειστές δίχως πραγματικές δυνάμεις, και μάλιστα στο ανώτατο δυνατό σημείο: Πολιτική διαπραγμάτευση, με το «πιστόλι» της εξόδου από το ευρώ στο χέρι.
Τι μας λέει λοιπόν ο Λαφαζάνης; Ότι απλά πρέπει να κάνουμε fast backwards, να γυρίσουμε δηλαδή γρήγορα τον χρόνο προς τα πίσω, να κάνουμε το ίδιο σφάλμα, και να το ολοκληρώσουμε. Αυτό είναι «το σχέδιο της δραχμής» των Λα.Λα.Λε (Λαφαζάνης – Λαπαβίτσας – Λεουτσάκος). Έχει στην πράξη κανένα νόημα; Μα φυσικά και όχι. Ωστόσο χρησιμεύει πολύ στις μουσικές καρέκλες που παίζει σήμερα το κυβερνών κόμμα. Η μουσική παίζει, τα στελέχη τρέχουν γύρω γύρω από τις καρέκλες, ο Τσίπρας πάντα κάθεται στην θέση του Πρωθυπουργού, η χώρα μένει στο ευρώ, για να μπορεί ο Λαφαζάνης να λέει «δραχμή».
Εξ ου και οι απίστευτες παλινωδίες της Αριστερής Πλατφόρμας σε σχέση με την ψήφο εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση: Είναι, λέει, εκβιασμός! Να φανταστούμε ότι από «προδότες» οι της Αριστερής Πλατφόρμας περίμεναν διαφορετική αντιμετώπιση; Στην πραγματικότητα, διστάζουν, ακόμα να κάνουν το «μεγάλο βήμα» γιατί είναι ακόμα ετερόφωτοι. Και είναι ετερόφωτοι, γιατί το εναλλακτικό τους σχέδιο περί δραχμής δεν είναι καθόλου βιώσιμο. Ποια είναι όμως η πραγματική συνέπεια των όσων υποστηρίζουν; Απλώς, εγκλωβίζουν έναν ολόκληρο κόσμο που στέκεται εντελώς κριτικά πλέον απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ στην φρεναπάτη της δραχμής. Και εξουδετερώνουν πλήρως την αντιπολιτευτική τους δυναμική. Εάν, βέβαια, κάποια στιγμή αποφασίσουν να διασπαστούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή θα είναι και η κύρια συνεισφορά τους στην ελληνική κοινωνία.
Από την άλλη, είναι η ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλντι. Η εκτίμησή της, για το εγχείρημα ΣΥΡΙΖΑ, ήταν λίγο πιο πολύπλοκη γιατί δεν διέθετε το «πασπαρτού» του εθνικού νομίσματος, που είχε η αριστερή πλατφόρμα. Η ΚΟΕ υποστήριζε, ότι όντως υπάρχουν πολλά προβλήματα στην συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ και στην πορεία του προς την εξουσία, ωστόσο εκείνο που θα τα έλυνε ως δια μαγείας ήταν «ο λαϊκός ριζοσπαστισμός». Δηλαδή η κινητοποίηση του κόσμου, που αίφνης θα μεταμόρφωνε τον Τσίπρα από βάτραχο σε πρίγκιπα. Μέχρι να συμβεί αυτό το πράγμα, σύμφωνα με την ΚΟΕ, θα έπρεπε να ενισχύεται ο Τσίπρας ως πόλος μέσα στο κόμμα, γιατί αυτός ήταν που διατηρούσε την μεγαλύτερη επαφή με τον «λαό», και ήταν πιο κοντά στο αίσθημά του. Οι υπόλοιποι, ήταν εγκλωβισμένοι μέσα στις μάχες χαρακωμάτων της αριστεράς, ανίκανοι να συλλάβουν την έκταση και την εμβέλεια του διάχυτου αντιμνημονιακού αισθήματος, για το οποίο οι επικεφαλής της ΚΟΕ πάντοτε επαναλάμβαναν κατά την διάρκεια της προηγούμενης πενταετίας ότι είναι «πιο μπροστά» από τον ελληνικό πολιτικό κόσμο.
Γι’ αυτό, εξ άλλου, οι οργανωτικές θέσεις που έλαβαν στο κόμμα, και η πολιτική τους τοποθέτηση, ήταν κατά την τελευταία περίοδο κοντά στο Δραγασάκη και πίσω από τον Τσίπρα. Ενώ για ένα μεγάλο μέρος του τελευταίου εξαμήνου πριν τις εκλογές του 2015, έφτασαν να εκτελούν ακόμα και χρέη «συγκεντρωσιάρχη» του (μικρού) Αλέξη.
Η στιγμή της χρεοκοπίας των θέσεων της ΚΟΕ, ήρθε όντως όταν ο Αλέξης ήρθε σε ευθεία επαφή με τον λαϊκό ριζοσπαστισμό του 60%+ ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Όμως τα πράγματα έγιναν αντίστροφα απ’ ό,τι ανέμεναν: Ο Τσίπρας, έφτυσε τον λαό σαν να ήταν βάτραχος. Γεγονός που ήταν απολύτως αναμενόμενο, αν κανείς είχε την στοιχειώδη κοινή λογική να αντιμετωπίσει την λογική αλληλουχία των πραγμάτων. Μια μικρή χώρα όπως είναι η Ελλάδα, δεν μπορεί να νικήσει σε μια «μάχη χαρακωμάτων» με την… υπόλοιπη Ε.Ε., ακόμα και αν επικαλείται το λαϊκό αντιστασιακό φρόνημα[1].
Τότε γιατί σύρθηκε σε αυτό; Πολύ απλά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ιδεολογικά χρεοκοπημένο αριστερό κόμμα, δίχως όραμα, βαθύτατα εθισμένο στο «πόκερ της συγκυρίας», δηλαδή στον οπορτουνισμό. Γι’ αυτό εξ άλλου, μεταχειρίζεται το ψεύδος με τόση ευκολία και αποτελεσματικότητα –τέτοια, που κατάφερε το πρωτοφανές μέσα στην μνημονιακή Ελλάδα: να υπογράψει την χειρότερη συμφωνία από τις τρεις (λογικό, καθώς κάθε συμφωνία είναι χειρότερη από την προηγούμενη, πόσο μάλλον όταν είναι προϊόν μιας μείζονος διαπραγματευτικής ήττας) και ταυτόχρονα να μεταβάλει προς το παρόν τη λαϊκή οργή σε απελπισία και αποστράτευση.
Επομένως, δεν είναι αλήθεια, αυτό που υποστηρίζει ο Ρούντι Ρινάλντι ότι «για άλλο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν, και άλλος ΣΥΡΙΖΑ τους βγήκε». Δεν τους βγήκε τίποτα. Ήξεραν πολύ καλά, πολύ καλύτερα από εμάς που βρεθήκαμε συνειδητά εκτός αυτών και των ΑΝΕΛ, με τι έμπλεκαν. Γιατί δεν φεύγουν τότε; Πολύ απλά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει να τους μεταμορφώσει και τους ίδιους. Και να τους γραφειοκρατικοποιήσει μέσα από τις κοινοβουλευτικές έδρες, τον εσωκομματικό μηχανισμό, τον ιδρυματισμό που συνεπάγεται η συμμετοχή σε αυτόν –πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την υπερ-γραφειοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία έχει καταφέρει να «ιδρυματοποιήσει» ακόμα και το κοινοβούλιο με τις μεταμεσονύχτιες πολύωρες συνεδριάσεις. Γι’ αυτό οι βουλευτές του προς το παρόν όλο «παραιτούνται» για να μην παραιτούνται. Διότι έχουν καταστεί κι αυτοί ετερόφωτοι πλανήτες του άστρου Τσίπρα.
Ωστόσο, η θεωρία που κομίζουν τώρα, έχει τα δικά της προβλήματα. Πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική, έγραφε τις προάλλες ο Ρινάλντι, αλλά προς το παρόν προέχει να διαχωριστούμε πλήρως από τον «κακό ΣΥΡΙΖΑ». Μα πως θα διαχωριστείς ριζικά, αν δεν κάνεις αυτοκριτική, γιατί συνέπραξες στην συγκρότηση του όλου, κακού ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί υπήρχε και «καλός» ΣΥΡΙΖΑ; Και αν υπήρχε πρέπει να δώσουμε μια μάχη να τον αποκαταστήσουμε; Μήπως πρέπει να φτιάξουμε άλλον έναν καλό ΣΥΡΙΖΑ, δίπλα στον κακό; Η ΚΟΕ διατηρεί μικρή απήχηση, ωστόσο απευθύνεται σε πολύ πιο «ψυλλιασμένο» κόσμο από τους εργατομανδαρίνους της Αριστερής Πλατφόρμας. Αυτά που λέει αυτή τη στιγμή, εγκλωβίζουν τον κόσμο σε μιαν ατέρμονη συριζολογία. Και σε μιαν αντίληψη του στυλ «υπήρχε εναλλακτική λύση απέναντι στο αδιέξοδο των δανειστών», όπως επαναλάμβανε διαρκώς τις μέρες της κωλοτούμπας ο βουλευτής Αργολίδας της ΚΟΕ,Δημήτρης Κοδέλας. Ποια ήταν η εναλλακτική; Η μη-πρόταση του Λαφαζάνη; Κάποια άλλη πρόταση; Να κάνει απεργία σιωπής η ελληνική κυβέρνηση στα Γιούρογκρουπ επί έναν χρόνο; Να κρατήσει την αναπνοή του ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι να σκάσει;
Ας μην γελιόμαστε. Η έκβαση της διαπραγμάτευσης δεν κρίθηκε μετά το δημοψήφισμα της 6ης Ιουλίου 2015. Είχε εν πολλοίς κριθεί από την 25η Ιανουαρίου 2015, οπόταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία με τους ΑΝΕΛ, τον Λαφαζάνη, την ΚΟΕ και τους λοιπούς σε ρόλο βαστάζου του αρχηγού, για να θυμηθούμε και τον Αστερίξ. Διότι, από τις πλατείες μέχρι τον κυβερνητικό θώκο δεν είναι «ένα τσιγάρο δρόμος», όπως ισχυρίζονταν όλοι αυτοί εδώ και πέντε χρόνια. Ούτε ο λαϊκός ριζοσπαστισμός, εν πολλοίς στιγμιαίος, η τουλάχιστον σποραδικά εκδηλωνόμενος στις πλατείες, στις παρελάσεις κ.ο.κ., δεν αρκούσε. Ούτε βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του ιδεολογικού ανφάν γκατέ του συστήματος, μπορούσε να παίξει ρόλο πολλαπλασιαστή του λαϊκού ριζοσπαστισμού. Λειτούργησε, προσωρινά ελπίζουμε, ως ο νεκροθάφτης του.
Και είναι μεγάλες οι ευθύνες της ΚΟΕ και των συνοδοιπορούντων μαζί της, γιατί ακριβώς δεν παρέμεινανέξω από τον ΣΥΡΙΖΑ, ή γιατί δεν τον εγκατέλειψαν εγκαίρως , ούτε καν τον κριτίκαραν στην πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης, για να συμβάλουν προκειμένου να καταστεί εφικτή μια σταδιακή ωρίμανση του λαϊκού ριζοσπαστισμού, και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις συγκρότησης ενός αυθεντικά αντιστασιακού πολιτικού μορφώματος. Όχι κόμματος εξουσίας, αλλά αντιστασιακού μετώπου, που αρχικώς θα αναλάμβανε να μετασχηματίσει την διάχυτη οργή σε κίνημα με όραμα, στόχους, και πολιτική ωριμότητα.
Γι’ αυτούς τους λόγους, εξ άλλου, αποφασίσαμε να κάνουμε μια ειλικρινή κριτική τόσο στην Αριστερή Πλατφόρμα όσο και κυρίως στα πεπραγμένα της ΚΟΕ . Διότι από τη στιγμή που δείχνουν να συμμερίζονται τουλάχιστον ένα μέρος της κριτικής που εμείς κάνουμε από καιρό, τόσο πολλαπλασιάζονται και οι ευθύνες τους γιατί δεν έμειναν έξω από τις δυνάμεις που την καταστρέφουν. Και γιατί δεν έχουν βγει ήδη, όταν κάθε μέρα που περνάει αυτές οι καταστροφές πολλαπλασιάζονται. Αντ’ αυτού έμειναν τόσα χρόνια μέσα, και τώρα στέκονται εντός, εκτός και επί τα αυτά.
Τελικά, σε αυτό το κόμμα, τόσο οι «προεδρικοί» όσο και οι αντίπαλοί τους αντικαθιστούν την έλλειψη οράματος και σχεδίου για τη χώρα, κοινή σε όλους τους, με τακτικισμούς χωρίς τέλος. Τακτικισμούς ο Τσίπρας, τακτικισμούς ο Λαφαζάνης, τακτικισμούς και ο Ρινάλντι (ακόμα περιμένουμε την παραίτηση του Κοδέλα την οποία δήλωσε ότι θα κάνει από τις 13 Ιουλίου). Αυτή την πολιτική μάθανε τόσα χρόνια στα αμφιθέατρα όπου πλακωνόντουσαν για «τρεις πουτάνες», και στις εσωτερικές διαμάχες των γραφειοκρατιών και των μικρογραφειοκρατιών.
Τα πράγματα είναι σαφή. Καμία εναλλακτική δυνατότητα δεν υπάρχει μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ή τουλάχιστον μετον ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη εναλλακτική που υπάρχει, είναι εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, με έξοδο από αυτόν όσων υγιών δυνάμεων σε επίπεδο βάσης παραμένουν στο εσωτερικό του, –διότι σε επίπεδο «στελεχών» πολύ αμφιβάλουμε για την ύπαρξή τους– εδώ και τώρα. Θα πρέπει επί τέλους με όραμα και σχέδιο να επιτύχουμε τη συσπείρωση όσων υγιών αντιστασιακών διαθέσεων έχουν απομείνει σε αυτόν τον λαό προς άλλες κατευθύνσεις. Προς εκείνες τις δυνάμεις της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία δεν έχει προσχωρήσει τόσο πολύ μέσα στο αποικιακό πλέγμα, προς την ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της χώρας από τα κάτω, προς τους χώρους δουλειάς, όπου πρέπει να συγκροτηθούν οι πιο αδύναμοι για να μην τους πετσοκόψουν η κυβέρνηση και οι μεγαλο-εργοδότες τους, στους χώρους της εκπαίδευσης που εδώ και τριάντα χρόνια έχουν ζωτική ανάγκη από μια πολιτιστική επανάσταση την οποία κανένας δεν την αναλαμβάνει, και οι περισσότεροι δεν την επιθυμούν. Προς την υπεράσπιση της Κύπρου, την οποία ετοιμάζεται να εκποιήσει ο Αλέξης σε αντάλλαγμα μιας διευθέτησης για το χρέος, προς την παρέμβαση στο μεταναστευτικό αδιέξοδο, ώστε να μην γεμίσει η Ελλάδα σε μερικούς μήνες Άγιους Παντελεήμονες, κοινωνίες-πεδία μάχης με τσακισμένη την πολιτισμική και κοινωνική τους συνοχή. Προπαντός δε προς την πρόταξη μιας πολιτικής με όραμα κοινωνίας
[1] Το οποίο ειρήσθω εν παρόδω, είναι αρκετά πιο πάνω από 60%+, γύρω στο 75%+, ωστόσο περιορίστηκε κατά το δημοψήφισμα εξαιτίας των βοναπαρτιστικών κινήτρων και προθέσεων που είχε αυτό: Ενός ηγεμόνα (Αλέξη) που ζητούσε την άποψη του ελληνικού λαού γύρω από το αυτονόητο (αν θέλει να ζει με αξιοπρέπεια και δίχως μνημόνια, ή αν θέλει να ζει δίχως αξιοπρέπεια με μνημόνια) για να ισχυροποιήσει την εξουσία του έναντι όλων των άλλων.
_____________